El Grandido

De NPS-er is een mens met uitzonderlijke gaven, met het recht mensen en dingen te gebruiken om die grandioze aard te bevestigen. Zijn empathie, medeleven, liefdesbetuigingen, charme, medeleven, aandacht, interesses zijn aangeleerde kunstjes om te worden ingezet als het hem ten goede komt. Voor hem is alles waarop het etiketje normaal cq wenselijk gedrag en/of handelingen geplakt kan worden juist abnormaal gedrag. Om zijn ware aard te verhullen meet hij zich een mask of sanity aan die per situatie wisselt.

Dat niemand zijn sublieme aard begrijpt komt omdat ze te dom of jaloers zijn en al moet hij anderen tolereren, kan hij zijn minachting voor hen nauwelijks verbergen. Hij, El Grandido, heeft het recht iedereen te kleineren die niet aan zijn standaard voldoet. Als dan deze minderwaardigen protesteren is het niet zo bedoeld of een grapje, dus: ‘zeur niet zo…’. Toch, al zal niemand hem overtreffen, genieten mensen met aanzien zijn speciale aandacht, ze zijn de weerspiegeling van zijn glorie. Waar zaken als; drugs, alcohol een gokverslaving, obsessie voor geld of seksualiteit, interesse in gewelddadigheid of zaken die daarmee samenhangen zwakheden zijn bij anderen. Zijn dit voor hem zaken die niemand hem ontzegt, mochten die neigingen te extreem worden dan zal hij de eerste zijn om dat te onderkennen (en dat is nooit). Ook zal hij altijd zijn macht laten gelden en zijn omgeving controleren, waar dat faalt verwijdert hij het object of onttrekt zich ervan.

De narcist is als Stephen King’s ‘IT’ die, net als de clown Pennywise, de uitverkoren prooi in zijn val lokt om het vervolgens langzaam te isoleren. Hij doet dit door je te overladen met complimenten, zorg en aandacht. En terwijl iedereen zijn woorden of goede bedoelingen verdraait, ben jij de enige die hem werkelijk begrijpt. Zo creëert hij een fictieve schuld die onmogelijk kan worden ingelost.

John Wayne Casey, de echte killerclown waarop King zijn Pennywise heeft gebaseerd

Deze El Grandido kent al je zwakheden en corrigeert ze, je talenten en capaciteiten bestaan dankzij hem. Je morele en fysieke tekortkomingen mogen publiekelijk worden benoemd, hij weet als geen ander het juiste van het onjuiste te onderscheiden. Hij zal zijn vangst aan gebeurtenissen en afspraken moeten herinneren omdat het lacunes in het geheugen heeft. Langzaam maar zeker masseert hij je in de vorm die hem voor ogen staat, mocht het object protesten dan raakt dat hem tot op het bot en hij zal terugslaan met zijn narcistic rage.

Als enige stabiele factor in het universum zal hij je regelmatig wakkerschudden om je alert en gefocust te houden op zijn behoeftes. Hij is ‘te veel om waar te zijn’ en ‘meer dan je ooit hebt kunnen dromen’ en daarmee sla je de spijker op zijn kop! Hij is een nachtmerrie! Deze übernarcist is het zwarte gat dat alles in zijn omgeving leegzuigt, wie daarin terechtkomt verdampt en lost op.

Toch is er wel een lichtpuntje, namelijk waar de Franse filosoof Jean Paul Satre opmerkte; ‘de hel dat zijn de anderen’, geldt dit zeker voor de narcist. Juist omdat hij de constante dreiging van zijn hel moet bezweren moet hij zich met mensen blijven omringen die hij ten diepste en volledig haat. Het is hem vergeven, helaas is het zijn natuur… Hoe die natuur eruit ziet beschrijf ik in het volgende.

*****